Μετά από πολλές προσπάθειες και μεγάλη προεργασία, η γενιά του ’98 του
Λυκείου Βέλου κατάφερε να πάει μια πολυήμερη εκδρομή. Συγκεκριμένα, τα παιδιά
της Α’ Λυκείου επισκέφθηκαν τη Θράκη σε μια τετραήμερη εκδρομή. Ξεκινώντας την
Πέμπτη 27/3 με το λεωφορείο μέχρι τον Σταθμό Λαρίσης, πήραμε το τρένο μέχρι την
Θεσσαλονίκη και μετά πάλι λεωφορείο, που ήταν το μεταφορικό μας μέσο για αυτές
τις 4 μέρες.
Πρώτη
στάση μετά από το πολύωρο ταξίδι είναι η πόλη της Καβάλας. Εκεί μας δίνεται η
ευκαιρία να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα και να θαυμάσουμε την πόλη και το
κάστρο στα χρώματα του δειλινού. Το βράδυ φτάσαμε στην Κομοτηνή, όπου
διανυκτερεύσαμε και τις τρεις μέρες και είχαμε την ευκαιρία να την γνωρίσουμε
βράδυ. Οι δυο μέρες που ακολουθούν είναι γεμάτες. Την Παρασκευή επισκεφθήκαμε
την λιμνοθάλασσα Δράνα στον ποταμό Έβρο και περιηγηθήκαμε σε ένα μέρος του,
έπειτα ανεβήκαμε προς τις Φέρρες όπου είδαμε τον Ναό της Παναγίας της Κοσμοσωτήρας.
Επόμενη στάση είναι το Δάσος της Δαδιάς. Εκεί, παρακολουθήσαμε ένα ενημερωτικό
βίντεο για τη ζωή των σπάνιων πτηνών που φιλοξενούνται στο δάσος και έπειτα
ανεβήκαμε στο παρατηρητήριο όπου και τα παρατηρήσαμε με κιάλια. Στη
συνέχεια πήγαμε στο Σουφλί.
Εκεί παρακολουθήσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα και
διασκεδαστική ενημέρωση για την παραγωγή και την επεξεργασία του μεταξιού.
Βέβαια, τι είναι μια εκδρομή χωρίς «απρόοπτα». Όσο εμείς ήμασταν για φαγητό, ο
καιρός μας τα χάλασε. Δεν έριχνε ψιχάλα, ούτε και βροχή. Κάτι χαλίκια έριχνε..!
Μας έπιασε χαλάζι τέτοιο που και οι ντόπιοι δεν είχαν ξαναδεί. Η μέρα όμως
συνεχίστηκε και τελείωσε στο Διδυμότειχο, στο εκκλησιαστικό μουσείο που
φιλοξενείται στο Ναό Παναγίας Ελευθερώτριας. Ακολούθησε άλλο ένα βράδυ στην
Κομοτηνή.
Την
επόμενη μέρα πήγαμε στη λίμνη Βιστωνίδα και έπειτα επισκεφθήκαμε την παλιά πόλη
της Ξάνθης όπου είχαμε την τύχη να δούμε το μεγαλύτερο παζάρι των Βαλκανίων. Για
μεσημεριανό μεταβήκαμε την πανέμορφη πόλη της Αλεξανδρούπολης. Γυρίσαμε στην
Κομοτηνή νωρίς το απόγευμα για να απολαύσουμε το τελευταίο μας βράδυ.. Την
επόμενη μέρα ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής με βαριά καρδιά. Στον γυρισμό,
κάναμε στάση στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, είχαμε την ευκαιρία να δούμε το Ναό του Αγ.
Δημητρίου και τον Λευκό Πύργο. Το ταξίδι με το τρένο αυτή τη φορά φάνηκε πιο
αφόρητο, καθώς αντιμετωπίσαμε μερικά προβλήματα με τις μηχανές. Επιστρέψαμε με
δυο ώρες καθυστέρηση.
Παρά την κούραση και την ταλαιπωρία των ημερών, αυτό το
ταξίδι θα μείνει πραγματικά αξέχαστο. Είδαμε και μάθαμε πράγματα που ποτέ δεν
περιμέναμε και φανταζόμασταν και τώρα πια ξέρουμε τι λέμε όταν μιλάμε για τη
Θράκη. Οι περισσότεροι παραδεχτήκαμε πως αν δεν πηγαίναμε αυτή την εκδρομή,
ίσως και να μην γνωρίζαμε τη Θράκη με αυτό τον τρόπο. Κανένας μας δεν ήθελε να
γυρίσει και να αφήσει πίσω του όλη αυτή την ομορφιά που τώρα πια θα μένει σαν ανάμνηση στις
καρδιές μας.
Πρέπει τέλος να ευχαριστήσουμε τους συνοδούς καθηγητές μας, τον κύριο Γεωργιάδη, την κυρία Πολίτου και την κυρία Λύτρα, γιατί χάρη σε αυτούς μπορέσαμε να αποκτήσουμε μια τόσο συναρπαστική και αξέχαστη εμπειρία.
Γεωργία Αναγνωστάκη
