Έφτασε πάλι και φέτος η 28η Οκτωβρίου. Φέτος είναι τετραήμερο και οι περισσότεροι σκεφτόμαστε μόνο ότι δεν έχουμε σχολείο! Επομένως ξεχνάμε τη σημασία που έχει αυτή η μέρα για το έθνος μας. Είναι η ημέρα που ο ελληνικός λαός αντιστάθηκε στους Ιταλούς λέγοντας το ιστορικό ''ΟΧΙ''. Έτσι, είναι παράδοση στα σχολεία την παραμονή της 28ης να γίνεται γιορτή και ανήμερα η παρέλαση.
Η γιορτή πραγματοποιείται μέσω της συνεργασίας μαθητών και καθηγητών. Παρουσιάζονται διάφορα γεγονότα της κατοχής και γενικότερα όλη η μέρα είναι αφιερωμένη εκεί. Όμως, τα περισσότερα παιδιά δεν παρακολουθούν τη δουλεία των συμμαθητών και των καθηγητών τους με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η αξία αυτών των εορτών. Κατά την άποψή μου, οι γιορτές πρέπει να υπάρχουν και έχουμε χρέος ως Έλληνες να τιμούμε αυτή τη μέρα. Ωστόσο, θα πρέπει να γίνονται με διαφορετικό τρόπο. Καταρχήν, θα έπρεπε να δοθεί κίνητρο στους μαθητές ν παρακολουθήσουν τη γιορτή. Συνεπώς, θα μπορούσαμε αντί απλά να παρακολουθούμε προβολές και να ακούμε τους συμμαθητές μας να απαγγέλουν ποιήματα, να κάνουμε κάτι πιο ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να δραματοποιήσουμε κάποια γεγονότα. Έτσι, πολλοί μαθητές θα είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε διάφορα σκετς και με αυτό τον τρόπο θα γίνονταν και πιο κατανοητά τα γεγονότα. Οι θεατές θα είχαν ένα δέλεαρ για να παρακολουθήσουν τη γιορτή και κάτι θα αποκόμιζαν από όλο αυτό.
Τώρα το θέμα της παρέλασης είναι μία άλλη ιστορία. Από το δημοτικό παρατασσόμαστε σε σειρές και περπατάμε σαν στρατιωτάκια στη μέση του δρόμου υπό τις επευφημίες του κόσμου. Ποτέ στη ζωή μου δεν κατάλαβα ούτε γιατί οι γιαγιάδες έπαιρναν τέτοια ικανοποίηση όταν μας έβλεπαν, ούτε το λόγο για τον οποίο πρέπει να κάνουμε γενικά παρέλαση. Ο στρατός να κάνει. Αλλά τα σχολεία γιατί; Δεν παραπέμπει σε ολοκληρωτικό καθεστώς όλο αυτό; Δεν είναι λίγο αστείο να κάνουν παρέλαση μικρά παιδάκια; Σίγουρα είναι, αφού ούτε τα ίδια δεν καταλαβαίνουν γιατί το κάνουν. Ούτε καν εμείς, μαθητές γ' λυκείου και ακόμα δεν έχουμε κατανοήσει το σκοπό της παρέλασης. Και κάτι που θεωρώ εξοργιστικό είναι ότι πρέπει να γυρνάμε το κεφάλι μας στους ''επισήμους''! Γιατί πρέπει να το κάνουμε αυτό; Τι καθιστά αυτούς τους ανθρώπους επισήμους; Όλα αυτά μου μοιάζουν αντιδημοκρατικά. Ωστόσο, συμμετέχω πάντα στην παρέλαση γιατί θεωρώ ότι τουλάχιστον με αυτό τον τρόπο τιμώ τους νεκρούς που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της πατρίδας μου. Βέβαια, κατά την άποψή μου αυτός ο τρόπος δεν είναι ο σωστός. Θα μπορούσαμε να αρκεστούμε στη γιορτή.Όμως, αυτή είναι η παράδοση της χώρας μας και αυτός ο αναχρονιστικός θεσμός δύσκολα θα αλλάξει.
Ελένη Μάλλιου
