ΙΚΕΣΙΑ - ΑΣΥΛΟ

 Η ικεσία ήταν θεσμός στην Αρχαία Ελλάδα και οι ικέτες προστατεύονταν από έναν άγραφο νόμο. Προστάτης των ικετών θεωρούνταν ο Ικέσιος Δίας. 

Ο ικέτης συνήθως είχε διαπράξει κάποιο σοβαρό αδίκημα για παραδειγμα καποιο εγκλημα ή ειχε παραβιασει ηθικους ή ποινικους νομους. Για ασυλια προσετρεχε στον βωμο ενος ναου ή στην εστια καποιου ισχυρου ανδρα ή οπως αναφερεται και στο βιβλιο μας στην εστια του δικαστηριου. Συνηθως  οι ικετες κρατουσαν συμβολα της δυστηχης τους θεσης, ενα κλαδι ελιας το οποιο ηταν περιτυλιγμενο με μαλλι προβατου, την Ικετηρια.

Ο ικετης τοποθετουσε την Ικετηρια πανω στον βωμο και παρεμενε εκει οσο εκκρεμουσε η αιτηση του για ικεσια. Οταν ο αρχων της πολης αποδεχοταν την αιτηση, ο ικετης επαιρνε απ'τον βωμο το κλαδι της ελιας και εφευγε περιμενοντας να εκδικαστει η υποθεση του σε καποιο δικαστηριο. Στην περιπτωση που προσετρεχε για προστασια σε καποια οικια, τοποθετουσε την ικετηρια στην εστια της οικιας, και καθοταν εκει μεχρι ο οικοδεσποτης να δεχτει να του δωσει προστασια. Ωστοσο μερικες φορες ο ικετευομενος δυσκολευοταν να κανει δεκτη την αιτηση της ικεσιας και ο ικετης αναγκαζοταν να γονατισει μπροστα του και να τον ικετευσει στο ονομα του πατερα του, της μητερας του και των παιδιων του, για να τον σωσει. Σε καποιες ικεσιες ο ικετης γονατιστος φυλαγε τα χερια , αγγιζε τα γενια και τα γονατα του ικετευομενου.

Το  σημαντικοτερο στον θεσμο της ικεσιας ηταν οτι ο ικετευομενος δεν μπορουσε να αρνηθει να δωσει ασυλια, γιατι αυτο θα προκαλουσε την οργη των Θεων. Μολις γινοταν δεκτη η αιτηση του ικετη, θεωρουνταν ιερος και απαραβιαστος. Φευγοντας απο τον βωμο ή την οικια επαιρνε μαζι του την ικετηρια.
Κανεις δεν μπορουσε πλεον να τον βλαψει, μιας και αυτο θα προκαλουσε την μηνη των Θεων, το λεγομενο αγος.

**Το αγος επιβαρυνε οχι μονο αυτον που το διεπρατε αλλα και τους απογονους του,που τους αποκαλουσαν "αγιεις και αλιτηριους".Πιστευαν ακομα πως στην χωρα στην οποια παρεμεναν προκαλουσαν πολλα δεινα και καταστροφες.

Άσυλο

Η λεξη ασυλο σημαινε στα αρχαια ελληνικα κατι το απαραβιαστο και ασφαλες. Το δικαιωμα ασυλου ειναι μια αρχαια δικαστικη εννοια κατω απ'την οποια οταν ενα ατομο διωκοταν για τις πολιτικες ή τις θρησκευτικες του αντιληψεις μπορουσε πλεον να προστατευτει απο καποια κυριαρχη αρχη. Στην Ελλαδα το ασυλο ηταν κυριως συνδεδεμενο με τους ιερους χωρους, τους ναους.
Την εννοια του ασυλου την συνανταμε στο βιβλιο μας οπου στην δικη του ο Θηραμενης κατηγορειται για εξαπατηση των Αθηναιων και για φθορα της ολιγαρχιας απο τον Κριτια. Μετα τις κατηγοριες του Κριτια ο Θηραμενης αφου καταλαβαινει πως θα καταδικαστει σε θανατο διαφευγει στον βωμο της εστιας του δικαστηριου και επικαλειται στους θεους για να προστατευτει λεγοντας πως οσοι τον κατηγορουν για προδοσια και αδικια ειναι χειροτεροι απ'αυτον αλλα ειναι και ασεβεις προς τους θεους.
Ο Θηραμενης αν και γινεται ικετης, ενω συμφωνα με τον νομο θα'πρεπε να προστατευτει, γιατι ειναι ιερο προσωπο προστατευομενο απο τους θεους τελικα καταδικαζεται σε θανατο.

·       Γιακουπη Χριστινα 

·       Γιαννη Γεωργια

·       Δημητριου Σοφία 

·       Κασιαλμα Αντωνια