ΕΚΔΡΟΜΗ Α ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΤΙΣ ΜΥΚΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΔΑΥΡΟ

       

                                                                   της Αντωνίας Γκρέμη Λιαδή

Από την αναζήτηση του χαμένου Βασιλιά στα σοκάκια του Ναυπλίου και από την Ελένη του Ευριπίδη στο ναό του Ασκληπιού

  Από το μεγάλο υψόμετρο που βρίσκονται τα ανάκτορα του Βασιλιά Αγαμέμνονα, από την πύλη των Λεόντων και το μουσείο των Μυκηνών στον τάφο του βασιλιά Ατρέως και στο ιστορικό Ναύπλιο.

  Αρχιτεκτονικά θαύματα που άντεξαν στους αιώνες. Μια ιστορία κρυμμένη πίσω από κάθε πέτρα του αρχαιολογικού χώρου. Τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια στα πόδια μας. Κοσμήματα που από τότε μέχρι σήμερα αποτελούν την πρώτη επιλογή μιας γυναίκας. Βραχιόλια, κολιέ, σκουλαρίκια, χτένια, καθρέφτες ακόμα και… τσιμπιδάκια.

Κάποιοι θα έλεγαν πως το να μπαίνεις σ’ έναν τάφο δεν είναι και τόσο «σπουδαίο». Το να μπαίνεις όμως στον τάφο ενός μεγάλου βασιλιά που έχει αφήσει μέχρι σήμερα αναπάντητα ερωτήματα και που έρχονται άνθρωποι από κάθε γωνιά του πλανήτη για να τον δουν είναι τιμητικό. Δέος, ρίγος, φόβος. Και, μόλις συνειδητοποιήσεις πως βρίσκεσαι στον τάφο ενός προγόνου σου, υπερηφάνεια, ενθουσιασμός και άλλα φιλοπάτριδα αισθήματα. Ένας τάφος κρυμμένος καλά μέσα σ’ έναν λόφο. Και πώς άραγε έσκαψαν τον λόφο από μέσα; Και πώς τοποθέτησαν τις πέτρες εκεί; Και πώς στέκεται ακόμα στην θέση του ο λόφος; Αναπάντητα ερωτήματα που άφησε ο χαμένος στους αιώνες βασιλιάς των Μυκηνών.

   Από το μουσείο του Ναυπλίου στο μνημείο του Καποδίστρια και στην ειδυλλιακή εικόνα της ήρεμης θάλασσας.

  Θησαυροί που βρέθηκαν σε τάφους αγνώστων και γνωστών. Χρυσά κοσμήματα και χάλκινοι καθρέφτες στολίζουν το μουσείο, καθώς και οι ασημένιες πανοπλίες και τα αιχμηρά όπλα που δίνουν την δική τους πινελιά στον χώρο. Και ύστερα μια μεγάλη βόλτα στα σοκάκια της μικρής πόλης που διήρκησε πέντε ώρες.

 Από την Ελένη της Αιγύπτου και όχι της Τροίας (κατά τον Ευριπίδη) στον μουσείο του Ασκληπιού. Με το προσωπείο της Ελένης, που θρηνεί για τα πάθη της και για τα δεινά των Ελλήνων, σταθήκαμε για λίγο στην θέση που άλλοτε είχαν σταθεί μεγάλοι ηθοποιοί και παίξαμε το δικό μας μικρό δράμα σαν μικροί ερασιτέχνες. Και μετά από αυτό, το μουσείο με τα εκθέματα που έμειναν απείραχτα από τον χρόνο.

  Μια εκδρομή γεμάτη εμπειρίες και εικόνες που θα μείνουν καλά χαραγμένες στην μνήμη μου. Γιατί σαν φιλέλληνας και λάτρης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού ήταν τιμή μου να βαδίζω σε κείνους τους ιερούς τόπους και να μαθαίνω κάτι καινούργιο για τα θαύματα που έκαναν στον τομέα της αρχιτεκτονικής και του θεάτρου οι Αρχαίοι.