ΚΑΤΑΙΓΙΣΜΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΓΕΝΙΑ

 της Αναστασίας Παπουτσή

Καθημερινά γινόμαστε, ως νέοι, μάρτυρες μιας ουτοπικής προπαγάνδας που υπαγορεύει το κατεστημένο της κοινωνίας και έχει ως σκοπό να χειραγωγήσει τους νέους, ανακόπτοντας τα φτερά και τα όνειρά τους και εγκλωβίζοντάς τους στη δίνη μιας πολύμορφης και πολυεπίπεδης κρίσης. Αν και ορισμένοι ενήλικες διαμαρτύρονται γι’ αυτό, εντούτοις, τα πράγματα παραμένουν ως έχουν και έτσι οι νέοι της εποχής μας αντιμετωπίζουν έναν όγκο προβλημάτων.

  Δύσκολο, αν όχι αδύνατο, θα ήταν να αντιτεθεί κανείς στην άποψη ότι ένα από τα πολυσήμαντα προβλήματα που μαστίζει κυριολεκτικά το σύγχρονο νέο είναι το αίσθημα διαρκούς πίεσης και άγχους. Αυτά τα ψυχικά προβλήματα απορρέουν, αδιαμφισβήτητα, από το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που εξουθενώνει το νέο με την ανούσια μηχανική αποστήθιση γνώσεων. Αυτός, ο αδιάκοπος τρόπος μάθησης, που εδραίωσε το σύγχρονο Υπουργείο Παιδείας, ελαχιστοποιεί τον ελεύθερο χρόνο του, ως συνέπεια του οποίου είναι ο εγκλεισμός του σύγχρονου νέου στο τρίγωνο <<σχολείο – φροντιστήριο – ιδιαίτερο>>. Πέρα, όμως, από την έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η μηχανοποίηση της γνώσης επιδρά αρνητικά και στην υγιή σύνθεση της προσωπικότητας του νέου. Πρώτα απ’ όλα, καλλιεργεί τον ανταγωνισμό στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού θεσμού και εν τέλει αναστέλλει τη δυνατότητα του ατόμου να δημιουργεί, να κρίνει και να συνδιαλέγεται. Τέλος, σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί η τεχνοκρατική κοσμοθεωρία για τη γνώση που αποκόβει το νέο από τα ανθρωπιστικά μαθήματα με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε πνευματική μονομέρεια και στασιμότητα, καθώς η προσοχή του θα στρέφεται εξ’ ολοκλήρου στην επιστήμη του και στα μαθήματά της.

 

Όσο κι αν θεωρείται παράδοξο, ο σύγχρονος νέος βιώνει σε μεγαλύτερο βαθμό από τους ενήλικες την ανασφάλεια και την απογοήτευση που προκύπτουν από τη συσσωρευμένη ανεργία και επαγγελματική αβεβαιότητα. Κανείς, φυσικά, δε μπορεί να αρνηθεί ότι στις σημερινές κοινωνίες επικρατεί ένα κλίμα ανισότητας, αναξιοκρατίας και το δίκαιο του ισχυρότερου. Όλες αυτές οι αντιθέσεις και η απουσία περί απονομής της δικαιοσύνης παροπλίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες με την ανάδειξη αφρόνων και διαφθαρμένων δημαγωγών, επιβραδύνοντας έτσι την πορεία ανέλιξης τέτοιων κοινωνιών. Η αποτίμηση της ήδη υπάρχουσας κατάστασης στις σημερινές κοινωνίες υποδεικνύει ένα ζωτικής σημασίας πρόβλημα που αντιμετωπίζει κάθε νέος. Αναμφισβήτητα, λοιπόν, κάθε νέος σε κάθε κοινωνία βιώνει στο απόγειο την απογοήτευση από τις μεροληψίες και αδικίες που διαδραματίζονται στο πολιτικό προσκήνιο, με αποτέλεσμα να αποθαρρύνεται και να εγκλωβίζεται στην αναλγησία της σύγχρονης πολιτείας. Σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και το συναισθηματικό κενό που γεύεται η πλειονότητα των νέων, εξαιτίας της αποξένωσης των μελών της σύγχρονης οικογένειας και της απουσίας των γονέων από τα σημαντικά προβλήματα των νέων.

  Είναι ευρύτατα εδραιωμένη η άποψη πως οι σύγχρονοι νέοι πάσχουν από έλλειψη μέτρου και τις περισσότερες φορές αδυνατούν να αναλάβουν τις υποχρεώσεις και τις συνέπειες των πράξεων τους. Αυτή η αμείωτη ανευθυνότητα και επιπολαιότητα που διακρίνει τους σημερινούς νέους, είναι αποτέλεσμα της ελευθεριάζουσας αγωγής που τους ασκεί το οικογενειακό περιβάλλον. Με αφετηρία τη θέση αυτή είναι  αξιοσημείωτο να αναφερθεί πως το σύγχρονο νέο τον διατρέχει ένα αίσθημα ανικανοποίητου, το οποίο εκπηγάζει από την αδυναμία του νέου να ανταποκριθεί ορθώς στο προβαλλόμενα καταναλωτικά πρότυπα που τον αποπροσανατολίζουν από την ουσία της ανθρώπινης ζωής. Αυτό αποτελεί τροχοπέδη για την πορεία του στη ζωή, καθώς του στερούν τη δυνατότητα να προσπαθήσει για την κατάκτηση της πραγματικής ευτυχίας. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι οι νέοι καλούνται να διαχειριστούν και να επιλύσουν, σε συνάρτηση και των υπόλοιπων προβλημάτων, φαινόμενα όπως η κατάλυση αξιών και ιδανικών, καθώς και διάφορα κοινωνικά προβλήματα μεταξύ των άλλων είναι το οικολογικό, η εγκληματικότητα.

Το ζήτημα, επομένως, όσον αφορά τα προβλήματα ταλανίζουν τους νέους είναι πάρα πολύ σοβαρό και η αποτίμησή του αποτελεί ένα νικηφόρο εγχείρημα και την αρχή της λύσης του. Ωστόσο, πρέπει να δράσουμε άμεσα, γιατί τα θέματα που μας απασχολούν είναι πολλά και σύνθετα και εξαιτίας της ολιγωρίας της πολιτείας προβλέπεται και η επόμενη γενιά από μας να τα κουβαλάει. Γι’ αυτό και οι φορείς αγωγής οφείλουν και έχουν καθήκον να ενεργοποιηθούν προς όφελος της νέας γενιάς.