Πρωινές ειδήσεις, μεσημεριανό δελτίο,προβολή γεγονότων στην νοηματική γλώσσα,ειδήσεις των 20:00. Χάος! Και να 'ταν μόνο αυτό. Εφημερίδες με ακραίους τίτλους, άρθρα στο Διαδίκτυο, αγχωμένες φωνές εκπέμπουν “SOS” στο ραδιόφωνο. Και εμείς; Εμείς τα βλέπουμε ,τα ακούμε,τα διαβάζουμε όλα,χωρίς να κρίνουμε τίποτα! Μας πείθουν έτσι απλά! Η παραπληροφόρηση καραδοκεί! Καταστροφολογείς θα μου πείτε, αλλά ναι! Είναι μια παγίδα καλοστημένη και εμείς, θύματα, πέφτουμε τόσο εύκολα σ' αυτήν.
Πώς στήνεται αυτή η παγίδα; Είναι πλέον μια συνήθεια για τους θηρευτές-δημοσιογράφους με την μακροχρόνια προϋπηρεσία τους. Λοιπόν,αυτοί οι δημοσιογραφίσκοι όταν πρέπει να παρουσιάσουν μια είδηση την περιποιούνται! Την περιποιούνται πολύ! Την κόβουν, την ράβουν,της βάζουν στολίδια,τη μακιγιάρουν. Τί εννοώ ; Μάλλον ότι το τελικό αποτέλεσμα της είδησης δεν έχει καμία σχέση με το αρχικό γεγονός. Η είδηση συχνά παραμερίζεται, αποκρύπτονται στοιχεία, προστίθενται σχόλια, συγκαλύπτονται σκοτεινές πτυχές. Και ο λόγος αυτού ;Συμφέρον!
Οι δημοσιογράφοι του σήμερα εξυπηρετούν συμφέροντα,δικά τους και των άλλων (οικονομικά, πολιτικά, επαγγελματικά). Δεν διακρίνονται όλοι από την πρέπουσα δεοντολογία που καλό θα ήταν να τους χαρακτηρίζει. Βέβαια το μερίδιο ευθύνης που έχουν οι δημοσιογράφοι δεν είναι τόσο μεγάλο όσο αυτό που έχουμε εμείς (οι αναγνώστες), που τους επιτρέπουμε να μας χειραγωγούν και να μας εξαπατούν. Γιατί τους δίνουμε αυτή τη δυνατότητα ;
Η σύγχρονη κοινωνία τείνει να απομακρύνει τους ανθρώπους όχι μόνο από τον πολιτισμό και την παράδοση αλλά και από τους εαυτούς τους. Ο ανταγωνιστικός τρόπος ζωής που χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, δεν δίνει χρόνο για φιλοσοφικές αναζητήσεις και άσκηση κριτικής σκέψης, (βέβαια και ο χρόνος να υπήρχε,δεν φαίνεται να υπάρχει και διάθεση για οξυμένη κριτική σκέψη). Ούτε η οικογένεια ενεργεί υπέρ της σκέψης και της μοναδικότητας του ατόμου. Τί σχέση έχει αυτό; Ίσως να μην είναι άμεσος ο αντίκτυπος όλων αυτών στην κοινωνία αλλά κάποια στιγμή εκδηλώνεται
Αυτό που συμβαίνει σχετικά με την επεξεργασία των πληροφοριών είναι το εξής: Οι άνθρωποι και κυρίως οι νέοι ανατρέφονται δίχως αρχές και αξίες επομένως, σε ένα σημείο δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το καλό από το κακό,το σωστό από το λάθος, είτε ως συγγραφείς είτε ως αναγνώστες. Λαμβάνουν λανθασμένα ερεθίσματα και πρότυπα που δεν τους δίνουν την δυνατότητα να σκεφτούν. Επιπλέον το σχολείο δεν οξύνει την κριτική ικανότητα και δεν δίνει έμφαση στην απόκτηση των γνώσεων και τις υψηλές επιδόσεις. Ακόμα , κυρίως οι νέοι ,ενστερνίζονται ο,τιδήποτε τους παρουσιάζεται ως μόδα στο εξωτερικό ή μεταξύ των συνομηλίκων τους δίχως να αναλογιστούν αν τους ταιριάζει(γλώσσα, ενδιαφέροντα, ντύσιμο). Γίνονται έτσι μέλη μίας μάζας ομοειδούς και ομοιογενούς,που κατευθύνεται ως μαριονέτα κάποιων άλλων, που δεν είναι απαραίτητα πιο ικανοί, απλώς βρήκαν τον τρόπο να πάρουν την μαριονέτα στα χέρια τους.
Συμπεραίνουμε λοιπόν, ότι η παραπληροφόρηση έχει γίνει μία μάστιγα των καιρών μας και αφού πρώτα πρέπει να ανασυγκροτηθεί η κοινωνία και η δεοντολογία μας, εμείς πρέπει να μείνουμε κύριοι του εαυτού μας και με την κοφτερή μας σκέψη να αποδεσμευτούμε από τις πετονιές που μας κρατούν δέσμιους.
Kωνσταντίνα Καραμπή
Kωνσταντίνα Καραμπή
