ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ... ή ... ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ;

   Αθλητισμός και πρωταθλητισμός, δύο λέξεις τόσο όμοιες μα και τόσο διαφορετικές. Δύο λέξεις οι οποίες προσεγγίζουν τον αθλητισμό από διαφορετικές όψεις η κάθε μία. Εάν τις αναλύσουμε, θα δούμε ότι μπορεί να είναι  ακόμα και ''αντίθετες''.
    Σε κάθε περίπτωση, ο αθλητισμός είναι πολύ σημαντικός στη ζωή των ανθρώπων και ακόμα για πολλούς αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού τους. Όλοι γνωρίζουμε τα θετικά αποτελέσματα του αθλητισμού και πολύ περισσότερο τις επιδράσεις που έχει στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς μας.

    Σε κάποιους, όμως, αθλητές «περνά μέσα στο αίμα τους» το αίσθημα της υποχρεωτικής νίκης. Αυτοί οι αθλητές επιθυμούν να κερδίζουν πάντα και να επιβάλλονται στους αντιπάλους τους, χωρίς να αποδέχονται ότι ο καλύτερος κερδίζει. Αυτό το γεγονός, οδηγεί στον πρωταθλητισμό. Ο πρωταθλητισμός δεν είναι τόσο ''υγιής'' όσο και ο αθλητισμός. Στην περίπτωση του πρώτου στους αθλητές κυριαρχεί ο εγωισμός, η σφοδρή αντιπαράθεση με τους αντιπάλους και τέλος η σκέψη πως μπορούμε να τους βλάψουμε ή να τους αποδυναμώσουμε πριν από κάθε αγώνα.
   Ο πρωταθλητισμός λοιπόν, δεν έχει καμιά ομοιότητα με τον αθλητισμό. Ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει μόνο θετικά στοιχεία σε έναν αθλητή. Αντίθετα, ο  πρωταθλητισμός  μπορεί ακόμα και να βλάψει τα άτομα που τον επιδιώκουν ή να τους οδηγήσει στο θάνατο εφόσον συχνά χρησιμοποιούν χάπια και συμπληρώματα για καλύτερες επιδόσεις. Είναι ένας ''παράδρομος'' του αθλητισμού που πρέπει να αποφύγει οποιοσδήποτε ασχολείται με αυτόν. Πρέπει να είναι προσεκτικός και να επιδιώκει να επιβληθεί με τις φυσικές του ικανότητες και όχι με αθέμιτα και ανέντιμα μέσα.

   Βέβαια  ο πρωταθλητισμός δεν είναι πάντα ένα "τέρας" .Για παράδειγμα ένα άτομο που πληροί όλες τις προυποθέσεις και διαθέτει κάποιο ταλέντο είναι φυσικό να ακολουθήσει τον πρωταθλητισμό, εφόσον το επιθυμεί και μπορεί  να σταθεί όρθιο με τις φυσικές του δυνάμεις και ικανότητες. Είναι πολύ ευχάριστο να βλέπεις κάτι τέτοιο και πραγματικά είναι αξιοθαύμαστο, ειδικά στις μέρες μας που αυτό σπανίζει!

                                                             

                                                                              Θανάσης Πρεδάρης